Po jednej z pierwszych lekcji nauczycielka opowiedziała nam o chińskim masażu i poleciła pewne miejsce. Pozytywnie nakręceni wszyscy chcieliśmy je odwiedzić. W końcu kto nie lubi jak go masują? Problem był jednak w tym, że nie potrafimy mówić po chińsku, a osoby pracujące w tym salonie są niewidome, więc nasza metoda dogadywania się „na migi” i pokazywanie palcem o co nam chodzi tutaj by się nie sprawdziła.

Na szczęście niedawno okazało się, że nasza koleżanka Czeszka, która już trochę mówi po chińsku, zna to miejsce. Umówiłyśmy się więc, że pójdziemy tam razem we dwie. Po drodze uprzedziła mnie, że miejsce to nie wygląda tak, jak bym się tego spodziewała. Po czterech miesiącach pobytu, już coraz mniej rzeczy może mnie zaskoczyć, jednak wyobrażając sobie salon masażu i to w kulturze wschodniej, spodziewałam się relaksacyjnej muzyki, kadzideł, pachnących olejków. Cóż, to było wyobrażenie, a rzeczywistość…